عناصر غذایی مورد نیاز محصولات چیست؟
مدیریت مواد مغذی و تامین عناصر غذایی مورد نیاز محصولات به منظور افزایش یا حفظ عملکرد محصول در یک زمین کشاورزی بسیار مهم است.
برای تأمین نیازهای محصول در طول فصل رشد ، باروری خاک باید به طور مداوم بالا باشد.
چهارده ماده غذایی وجود دارد که از طریق منابع خاک و کود به محصولات زراعی تأمین می شود.
از این تعداد ، 6 مورد به طور کلی درشت مغذی محسوب می شوند ، در حالی که بقیه عناصر ریز مغذی هستند.
گیاه از عناصر مغذی نسبتاً بیشتر استفاده می کند ، با این وجود کمبود ریز مغذی ها می تواند به طور یکسان برای عملکرد و سودآوری مضر باشد.
تعیین نیازهای غذایی
آزمایش خاک یکی ازمولفه های اساسی در تعیین آن دسته از عناصر غذایی است که از قبل در دسترس هستند و آنهایی که ممکن است به میزان محدودی درخاک وجود داشته باشند.
کمبودها بر کیفیت یا عملکرد محصول تأثیر می گذارد و دانستن این موارد به تعیین مقدار و نوع کود مورد نیاز کمک می کند.
آزمایش خاک ، با این حال ، بستگی زیادی به نمونه برداری مناسب خاک بر اساس مزرعه فردی دارد.
همچنین ممکن است از تجزیه و تحلیل بافت گیاهی به عنوان روشی برای اندازه گیری سطح مواد مغذی گیاه در طول رشد استفاده شود. این تجزیه و تحلیل ابزاری مفید برای تولیدکنندگانی است که به دنبال درک اثربخشی روشهای باروری خود هستند.
مواد مغذی محصول
نیتروژن (N) ، فسفر (P) و پتاسیم (K) سه ماده اصلی غذایی هستند که به طور متداول از طریق کودهای غیر آلی تأمین می شوند.
مواد مغذی همچنین ممکن است توسط محصولات و فرآیندهای دیگری مانند کودهای آلی ، بقایای گیاهان و تثبیت بیولوژیکی نیتروژن تأمین شوند.
عناصر غذایی مورد نیاز برای برخی محصولات خاص باید از رهنمودهای خاص منطقه ای وابسته به محصول ، عوامل محیطی مانند نوع خاک و شرایط آب و هوایی و ماده مغذی مورد استفاده حاصل شود.
نیتروژن:
نیتروژن یک عنصر مغذی اساسی برای رشد گیاه است و یکی از عناصر فراوان در جو و سطح زمین است.
کمبود نیتروژن ، یکی از رایج ترین مشکلات مواد مغذی محصول در سراسر جهان است.
دلیل کمبودهای گسترده این است که بیشتر نیتروژن در جو و پوسته زمین برای جذب فوری توسط گیاهان در دسترس نیست.
بیشتر اشکال آلی نیتروژن ، مانند نیتروژن موجود در باقی مانده گیاهان ، مواد آلی خاک یا باکتری ها ، در دسترس گیاهان نیست.
با این حال ، بسیاری از میکروارگانیسم های فاسد قادر به تبدیل نیتروژن آلی به گیاهی هستند که به صورت غیر آلی در دسترس است ، فرایندی که به عنوان کانی سازی شناخته می شود.
گرچه برای جذب گیاه بطور مستقیم در دسترس نیست ، اما یک عنصر مهم در سلامت خاک است زیرا در سیستم ، نسبتاً پایدار است و می تواند باعث آزاد شدن طولانی مدت نیتروژن از گیاهان شود.
فرمهای غیرآلی آمونیوم و نیترات ، فرم های نیتروژن معدنی موجود در گیاهان هستند ، با این حال نیترات نیز کاملاً مستعد از بین رفتن از سیستم است زیرا محلول در آب است و با ذرات خاک تعامل ندارد.
فسفر:
فسفر یک عنصر مغذی اساسی برای تولید مثل گیاه است که به طور قابل توجهی بر عملکرد دانه یا میوه تأثیر می گذارد.
کمبود فسفر یک مشکل رایج است که باعث عدم رشد محصول یا تغییر رنگ در مزرعه می شود.
یکی از منابع اصلی تأمین فسفر برای محصولات از مواد آلی خاک تأمین می شود.
این ماده آلی خاک معمولاً شامل طیف وسیعی از ترکیبات آلی فسفر می باشد که باید توسط میکروارگانیسم های خاک به فسفات معدنی تبدیل شود تا توسط گیاهان جذب شود.
مواد آلی خاک می توانند منبع بسیار خوبی از ترکیبات فسفر آلی پایدار باشند که می توانند با گذشت زمان آزاد شوند. با این وجود فسفر موجود در گیاهان فقط در محلول خاک حل می شود و فسفر محلول بخش کوچکی از فسفر کل موجود در خاک است.
پتاسیم:
این عنصر(پتاسیم) یک عنصر مهم و ضروری جهت افزایش میزان گلدهی، تولید دانه و میوه و کیفیت محصولات کشاورزی و باغی است.
و به طور کلی در سیستم کشاورزی به سه شکل یافت می شود.
پتاسیم بلافاصله توسط گیاهان قابل استفاده در محلول خاک است.
اگرچه این فرم برای جذب گیاه از اهمیت بیشتری برخوردار است ، اما فقط بخش کوچکی از کل پتاسیم در خاک است. پتاسیم معدنی و قابل تبادل در خاک رایج تراست.
ماده معدنی پتاسیم پایدارترین شکل است و به طور کلی در داخل خاک کاملاً محکم نگه داشته می شود.
در دسترس بودن این فرم ماده مغذی برای جذب محصول نسبتاً کم است.
از طرف دیگر ، پتاسیم تبادل پذیر ، استخر مهمی از پتاسیم موجود برای رشد محصولات است.
این فرم پتاسیم یونی با بار مثبت است که به آرامی جذب سطوح دارای بار منفی ذرات خاک می شود.
برای تامین عناصر اصلی موردنیاز گیاه می توانید از کود کامل ماکرو 6-6-12 و کود کامل ماکرو 3-5-7 استفاده نمایید.
مواد مغذی ثانویه:
کلسیم (Ca) ، منیزیم (Mg) و گوگرد (S) ، از عناصر مغذی ثانویه یا مواد مغذی ثانویه محسوب می شوند، زیرا در مقادیر کمتر نسبت به نیتروژن ، فسفر یا پتاسیم مورد نیاز هستند. اما برای رشد و تغذیه گیاه به همان اندازه مهم هستند. غالباً ، مقادیر کافی از این عناصر غذایی را می توان در خاک یافت و از محصولات حاصل از هوازدگی شیمیایی یا رسوبات جوی به گیاهان عرضه کرد.
ریز مغذی ها:
ریز مغذی ها مواد مغذی ضروری برای رشد گیاه هستند که در مقادیر نسبتاً کمی استفاده می شوند.
بور (B) ، روی (Zn) ، منگنز (Mn) ، آهن (Fe) ، مس (Cu) ، مولیبدنوم (Mo) ، نیکل (Ni) و کلر (Cl) فقط بخش کمی از گیاه را تشکیل می دهد ؛
با این حال ، کمبود هر یک از این عناصر می تواند باعث کاهش کیفیت محصول یا عملکرد شود. در مقابل ، در دسترس بودن بیش از حد ممکن است باعث سمیت شود.
در دسترس بودن هر یک از این ریز مغذی ها به شرایط محیطی و خاک بستگی دارد.
در حالی که سرنخ های بصری ممکن است یک پرورش دهنده را در مسیر درست به سمت شناسایی کمبودها هدایت کند ، اما متداول ترین روش برای تعیین کمبودها از طریق آزمایش خاک یا تجزیه و تحلیل بافت گیاه است.
متداول ترین روش برای اطمینان از محتوای ریز مغذی مناسب در خاک از طریق افزایش ماده آلی خاک است که می تواند به عنوان مخزنی برای نگهداری اشکال پایدار عناصر غذایی دیده شود. در بسیاری از موارد ، می توان ریز مغذی ها را با اسپری محلول پاشی نیز تأمین کرد.
عوامل اضافی
فراتر از محاسبه مقادیر کافی از همه عناصر غذایی موردنیاز گیاه ، تولیدکنندگان باید از انواع مختلفی که بر جذب و در دسترس بودن مواد مغذی تأثیر می گذارند آگاه باشند.
خواص شیمیایی و فیزیکی خاک ، مانند مواد اصلی ، بافت ، محتوای مواد آلی یا نفوذپذیری ، بر دسترسی برخی مواد مغذی برای جذب گیاه تأثیر زیادی دارد.
محتوای آب نیز مهم است زیرا مواد مغذی موجود در گیاهان در محلول خاک حل می شوند. آب اضافی ، ممکن است اکسیژن خاک را کاهش دهد و منجر به افزایش غلظت دی اکسید کربن شود.
pH خاک معیاری برای میزان اسیدیته خاک است.
میزان PH می تواند به طور مستقیم بر غلظت برخی از عناصر معدنی یا در دسترس بودن آنها برای جذب محصول تأثیر بگذارد. اسیدی شدن خاک یا کاهش pH خاک ، ممکن است به دلیل استفاده طولانی مدت از کود و سایر روش های مدیریت محصول ایجاد شود.
جهت محاسبه این موضوع ، تولیدکنندگان ممکن است برای افزایش pH خاک ، از آهک یا سایر اصلاحات استفاده کنند.
برای بسیاری از محصولات ، سطح pH متوسط امکان دسترسی بیشتر به مواد مغذی را فراهم می کند ، اگرچه توصیه های خاصی برای مواد مغذی خاص باید در نظر گرفته شود.
محصولات زراعی همچنین نیازهای مختلفی به pH دارند.
نمودار زیر میزان موجودی مواد مغذی عمومی را نشان می دهد.
علاوه بر عدم دسترسی ناشی از شرایط محیطی یا خاک ، برخی از مواد مغذی ممکن است به دلیل سنگشویی ، تبخیر شدن و یا زهکشی آب از سیستم خارج شوند.
نیتروژن ممکن است به راحتی از یک سیستم کشاورزی شسته شود. این تلفات غالباً با زهکشی پس از باران یا رویدادهای آبیاری اتفاق می افتد.
هر سه عنصر مغذی اولیه و بسیاری از عناصر ثانویه یا ریز مغذی نیز در برابر اثرات رواناب و فرسایش حساس هستند.
حوادث شدید باران ممکن است ذرات خاک و مواد مغذی جذب شده را از سطح خاک به نهرها یا دریاچه ها منتقل کند. برخی مواد مغذی مانند نیتروژن نیز بسیار مستعد تبخیر شدن هستند.